- łapać
- łapać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, łapaćpię, łapaćpie, łapaćany {{/stl_8}}– złapać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'chwytać, głównie rękami, coś, co jest w locie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Łapać piłkę, poduszkę. Złapać spadające jabłko. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'chwytać, zdecydowanie, szybko brać, ujmować w rękę (ręce) kogoś lub coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Łapać kogoś za ucho, za rękę. Złapał ją wpół. Złapał długopis i podpisał wszystko, co mu podsunęli. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zatrzymywać, doprowadzać do schwytania kogoś (często wbrew jego woli) lub czegoś; chwytać kogoś lub coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Łapać złodzieja! Złapał w siatkę dwa motyle. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w odniesieniu do uczuć, doznań psychicznych lub cielesnych: stać się nagle odczuwalnym, dotkliwym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Złapał go ból głowy. Jak tylko poczuł, że łapie go kurcz, zaczął masować sobie nogę. Łapie, złapał kogoś strach, lęk przed czymś. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.